Burzowe chmury nadciągały nad Warszawę. Dziewczyna siedziała skulona na kanapie u swojej najlepszej przyjaciółki. Wiedziała że nie ma dużo czasu, bo on zaraz tu po nią przyjdzie. Jej ojczym kolejny raz dziś podniósł na nią rękę. Była przez niego bita już od 5 lat. Miała posiniaczone ręce, nogi. Z świeżo rozciętej wargi leciała jeszcze krew. Delikatnie otarła ją zerkając ma przyjaciółkę. Nie mogę dłużej tu zostać. - mówiła z łzami w oczach.

Nie wiem, jak długo leżałem tak wpatrując się w mojego anioła. Stwierdziłem, że muszę zrobić dzisiaj coś dla niej. Nie mam dzisiaj treningu, więc mogę spędzić cały dzień z nią. Chciałem, żeby ten dzień był wyjątkowy, bo za 3 dni wracają rodzice Karo. Kiedy układałem gotowe dania na tacce, do kuchni wszedł Damian z walizką. Cześć, Karo śpi? Cześć, tak śpi. A mógłbyś przekazać jej, że jadę na kilka dni do mamy? Nie chcę jej budzić. Wiem to odkąd Cię p.

Czuł się za mnie odpowiedzialny EPILOG. Nie minęły dwie minuty, a ktoś zapukał do moich drzwi. Byłem prawie pewien, że to moja ukochana Marcela, teraz, w tym momencie byłem gotów wyznać jej co na prawdę do niej czuję. Byłem świadom tego co zaraz może się stać, tego, że moje życie zaraz może wywrócić się o 180 stopni. Zerwałem się z kanapy i poszedłem szybkim krokiem otworzyć drzwi, to kogo tam zobaczyłem totalnie mnie zadziwiło. Co Ty tutaj robisz? Stary co Cię tu sprowadza? .

Czasem nie mam już sił. Czasem to wszystko mnie przerasta. Ale mimo to, walczę. Bo wiem, że są ludzie, którzy mnie potrzebują. Którym tak po prostu jestem cholernie do życia niezbędna. Walczę, bo wiem, że mam dla kogo. Piątek, 7 lutego 2014. A może jednak ich coś łączy? Tak jak przypuszczałam, gdy przyszłam już krzątała się po kuchni nucąc jedną ze swoich ulubionych piosenek. Dzień dobry - przywitałam się. O cześć, czemu nie śpisz? .