To czego nie widać, można ujrzeć. To czego nie słychać, można usłyszeć, ale tylko oczami wyobraźni. Środa, 19 sierpnia 2015. Obudziłam się, gdy słońce było już wysoko na niebie. Na początku wszystko wydawało się być w porządku. Dopiero, gdy usiadłam, poczułam, że jest mi piekielnie zimno, boli mnie bok i nie mam na sobie moich ubrań! 8211; wołam co chwilę.

Komentuj, to bardzo motywuje! Dziękuję za radę. Obiecuje, że jutro się tym zajmę - odezwałam się w końcu, po czym pasrknęłam krótkim śmiechem krzyżując ręce na wysokości klatki piersiowej - Czego chcesz? Chłopak wstał i wkładając dłonie do kieszeni spodni spokojnie przeszedł parę kroków w moją stronę. Nie wiedziałam czego może ode mnie chcieć, oczekiwać. Przecież nie zrobiłam mu nic złego. Chciałem tylko spytać, jak się czujesz? Dlaczego mnie o to pytasz, o co Ci chodzi? Z każd.

Nie wiedziałam, że będziemy traktowani jak psy i służący i nie wiedziałam, gdzie jest mój brat. Szybkim ruchem wciągnęłam Larę na swoje łóżko i szybko rozglądając się czy nikt nie podgląda wyciągnęłam wydrukowane kartki papieru. Spojrzałam na swoją przyjaciółkę, na której twarzy wymalowany był szeroki uśmiech. Pokiwała szybko głową a jej blond włosy zawirowała w okół jej pięknej twarzy. Była bardzo urodziwą kobietą i gdybyśmy mogły mieć jakikolwiek ko.