Angel Of Darkess vs Guardian Angel. Czwartek, 6 listopada 2014. Cześć- rzuciłam radośnie od progu siadając na obrotowym krześle. Renée dopiero teraz mnie zauważając uśmiechnęła się. Jak tam u małej Paris? Spytała biorąc jeden gryz jabłka. Ja tylko uśmiechnęłam się i spojrzałam w jej kierunku. Mówisz tak jakbyś była ich matką- zaśmiała się Renée. Bo są dla mnie wszystkim. Zapytałam chowając ręce w kieszeniach spodni.

Tak dawno mnie tutaj nie było. Jestem ciekawa, kto tutaj jeszcze zagląda, ile osób to przeczyta i czy ktoś da o sobie w ogóle znać. Nie przypadkowo piszę posta akurat tej daty, bo 25 czerwca to dość szczególny dzień dla fanów Michaela. Jest smutny, to prawda, ale nie uważam, aby z kolei był powodem do tego, aby cały dzień siedzieć pod kocem i płakać ze słuchawkami w uszach. Smile, though your heart is aching,.

Czwartek, 13 sierpnia 2015. Zapraszam i jednocześnie do zobaczenia może jeszcze kiedyś. Hej Już mi uciekłaś? Pocałował mnie w policzek. Pomyślałam, że zrobię ci śniadanie. Nie musiałaś, ale dziękuję. Pomóc ci w czymś? Po piętnastu minutach siedzieliśmy przy śniadaniu. Widziałam, że Michaela coś trapiło. Kochanie, co się dzieje? Jutro wyjeżdżam w trasę. Mam nie być zła? Jak mam to zrobić? Otwórz, chcę porozmawiać. Ale porozmawiaj ze mną, proszę! .

W końcu trochę wolnego czasu. Ten portret rysowałam z jakiegoś zdjęcia znalezionego w internecie, niestety nie mogę go teraz znaleźć. Oczywiście przepraszam za jakość zdjęć, bo nie jest najlepsza. Zapraszam do komentowania! Udostępnij w usłudze Twitter. Piątek, 29 sierpnia 2014. Happy Birthday, Michael! Rysunek sprzed siedmiu miesięcy.

Michael Jackson and Sue - Fikcyjne opowiadanie. Witam was na moim pierwszym blogu z fikcyjnym opowiadaniem o Michaelu Jacksonie . Środa, 29 lipca 2015. Rozdział pojawił się później z powodu mojego wyjazdu na kolonie. Dzisiaj rozdział krótki, ale to nie oznacza, że nieciekawy. Bardzo chciałam Was poprosić o komentowanie! Zapytał znudzony Michael- Już 18. Może jakiś seansik? Sugerujesz, że śmierdzę? Tu jest tyle schodów.

Pisałam, że wróciłam i nic z tego nie wyszło. Odizolowałam się od internetu i zajęłam innymi sprawami, problemami itp. Zabrakło mi czasu, głowy i ochoty, ale zamierzam powolutku wracać. Zrozumiałam, że nie mogę porzucić pisania. Poukładałam sobie wszystko i myślę, że przydałoby się wrócić do żywych. Tak więc, trzymajcie za mnie kciuki. PS Nie komentowałam nic, bo nie czytałam. Nie wiem, kiedy .

Czwartek, 29 grudnia 2016. Ale dziś chyba mnie coś dopadło. A i przepraszam, że nie komentuję innych opowiadań, ale nawet na to nie miałam ostatnio siły. I promise! Czekam na niego. Cała się trzęsę, lecz wiem, że to nie z zimna. Ręce włożyłam głęboko w kieszenie swojej czarnej bluzy. Tupię w miejscu, starając się uspokoić, jednak nic nie pomaga. Pyta Nie mogę nic zro.

Poniedziałek, 19 grudnia 2016. 8212;Nie obchodzą, w ogóle? 8211;zapytałam Elizabeth, aby się upewnić. Ona pokiwała głową i wzięła ciastko z talerzyka, który leżał na stole. 8212;Chciałabym zrobić mu niespodziankę. -No wiesz, zorganizować tu Boże Narodzenie. 8212;Pomogę ci, spokojna głowa. Ale musimy zadzwonić po Janet, żeby go czymś zajęła. 8212;Wiem, wiem, ale.