Ligin ilk maçında,en zor deplasmanlarından birinden 3 puan almak güzel bir başlangıç oldu. Oyun olarak Netanya maçından kötüydük ama yine de bu hava şartlarında özellikle ilk 20-25 dakika harika bir Galatasaray vardı sahada.

Adamlar susuyor, karakteri oturmamış olan adamlar da susmuyor. Arda Turan da ağız ishali olanlardan. Açmış ağzını, yummuş gözünü! Tek sorumlusu, fabrizio. Oysa o takım ligde tüm imkansızlıklara rağmen şampiyon olmuştu.

Aşıklara bir sevgi duruşunda sanki. İrkilerek uyandı bir garip sesle. Ne bitki örtüsü ne toz ne toprak. Öyle bir çekim olacak ki aramızda. Kimyasal, biyolojik ve kanun namına. Görmüyoruz kendimizin dışında hiçbir şeyi. Binalar, börtü böcek ve yollar kayıp. Her güzelliğin hayata düşürdüğü derinlerdeki iz.

Belki de bu durumdur holiganizmi doguran. Macini universitenin maclari yayinladigi salonda izlemek icin Arjantin fo.

milli takımların yanı sıra .

Kurulabilecek bir cümle var ise, buyrun mikrofon sizde. Yazıma nereden giriş yapmam gerekiyor inanın karar bile veremiyorum. Ama 3-5 kişi hakkında ciddi ciddi paragraf açmam gerektiğini düşünüyorum. Ve lafı dolandırmadan hemen başlamak istiyorum. 5 Kasım 1980 tarihi Galatasaray için kara günlerin temeli niteliğinde. Mustafa Sarp denilen bir insan! Parçası dünyaya gelmiş. Allah hani bazen olmadık yerde olmadık insanların yüzüne gülermiş ya o misal bu adamın hikayesi. Adam dedik ama! Takımın el .