Nie jara mnie Bartek Kurek, pis joł. Bohaterowie, oprócz postaci siatkarzy, również są fikcyjni. Zbieżność osób i miejsc przypadkowa. Rozdziały mogą zawierać śladowe ilości wątków erotycznych. Nagłówek pochodzi ze strony www.

- z ust Krzyśka udało się usłyszeć ciche przekleństwo. - powiedział już trochę milszym tonem. W szafce po lewej na górnej półce od okna. Co musiało być tak ważnego? Spytał wyluzowany już Igła. Łoś szukał tabletek na głowę. Emm, Igłą ja już chyba muszę się zbierać. - powiedziałam patrząc na zegar w kuchni. Nina, to jest Michał Kubiak, ten normalny od żołędzi. A Misiek to nasza nowa pani rehabilitantka Nina Nowakowska.

Niedziela, 22 grudnia 2013. Cześć - powiedziała radośnie Natalia patrząc na zdjęcie Andrzeja i Marii - kocham was - pocałowała szybkę i odstawiła ramkę z powrotem na szafkę. Kochanie, co tak wcześnie wstałaś? Do pokoju wszedł Kuba. Robert już wstał? Już poszedł na uczelnie. Powiedział, że mamy na niego poczekać bo chce jechać z nami na cmentarz. Jasne - podeszła do niego i mocno pocałowała w usta. No nie mów, że chceci.

Co czytam, co polecam. Wtorek, 31 maja 2016. Zbyszek, dobrze się czujesz? Gdy wszedł do sali był cały blady jakby zobaczył śmierć. Coś mi wpadło do oka - odpowiedział ścierając łzę. Moja mała Zuzia - powiedział czule całując ją w czółko. Patrzyłem na trzecią kobietę swojego życia i czułem się najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi. Po takich rodzicach to niezłe ziółko z niej będzie - zaśmiała się Magda. Dobrze, że mi .

Sobota, 2 listopada 2013. Tak więc melduję się tutaj, tak jak obiecałam, z nową opowieścią! Tam się ona pojawi. Mam nadzieję, że kogoś z Was chociaż w małym stopniu zaciekawi. No i zapraszam też, oczywiście, na Magię Rubinu. Gdyby ktoś też chciał, jakiś czas temu założyłam Tumblra. No, to byłoby na tyle. Piątek, 30 sierpnia 2013.

Piątek, 8 lutego 2013.

Niedziela, 24 lutego 2013. Nigdy nie wierzyłam w prawdziwą miłość. Zawsze wydawała mi się dziwnym wymysłem starszych ludzi. Nie szukałam drugiej połówki, nie obchodziłam walentynek. Do końca nie wierzyłam w przeznaczenie. Patrzyłam w lustro i nie widziałam siebie. Widziałam oczy, te oczy, w które potrafił wpatrywać się godzinami. Usta- te same, które poddawały się jego najmniejszym pieszczotom. Jak wyglądał mój dzień? .

Wpadam, czytam, polecam. Piątek, 4 grudnia 2015. Jakie to mądre - zakpiłam ironicznie. Ale to wcale nie jest takie głupie. Nie ma innego wyjścia - postawił się za nimi Kosa.