Τον δρόμο τον φτιάχνεις περπατώντας. Κυριακή, 11 Οκτωβρίου 2009. Το μπλογκάκι αυτό έφτασε στο τέλος του ταξιδιού του. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους για τη παρέα και για κάποια κομμάτια ψυχής που ανά καιρούς αφήσατε εδώ. Να είστε όλοι πολύ καλά και να προσέχετε! Πέμπτη, 8 Οκτωβρίου 2009. Με τον Manu Chao τραγ.

Δευτέρα, 21 Οκτωβρίου 2013. Εχω να μπω εδώ μέσα αιώνες ή τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται, όταν αρχίζει ο χρόνος και περνάει με τόση ταχύτητα είναι σημάδι πως μεγάλωσες, η Β λέει πως παίρνει κουράγιο απο μένα, θαυμάζει την ενέργεια μου, δεν πιστεύω πως είναι ενέργεια με την καλή έννοια πάντα, είναι και νευρικότητα που βγαίνει έτσι και μπερδεύει. Μια δικαιολογία είχες για να λες πως έχεις δουλειά και θα συμφωνήσω. Σάββατο, 10 Αυγούστου 2013.

Θα με άφηνε στην ησυχία μου. Πήγα και έκατσα στην άλλη άκρη της μπάρας. Ο τεράστιος Φράνκι δεν άργησε να μου φέρει το bourbon. Κυριακή, 29 Νοεμβρίου 2009. Σε χαμηλό ποτήρι με δυο παγάκια. Το λαρύγγι μου την λαχταρούσε από χθες που ξέμεινα επάνω στο βουνό. Σήμερα ήταν να πάνε στο El.

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΓΕΝΕΕΣ ΚΑΙ ΓΕΝΕΕΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΑΝ ΤΗ ΝΥΧΤΑ. Πέμπτη, 3 Ιουνίου 2010. Τον Ιούλιο του 2008 όταν ξεκίνησε το μπλόγκ δεν μπορούσα φυσικά να προβλέψω τίποτα σε σχέση με την εξέλιξη του. Με το πέρασμα του χρόνου άρχισε να με ικανοποιεί όλο και περισσότερο όσον αφορά τις δυνατότητες έκφρασης και επικοινωνίας. Οι τελευταίοι μήνες ήταν απο κάθε άποψη εξαιρετικά .

Δώσε βάση στην πενιά! Κανθαρέλες αλα Greek Foodblogs. Οι Greek foodbloggers στη Θεσσαλονίκη. Ο χάρτης μας για τα Ζαχαροπλαστείων Αθήνας. Μην το δοκιμάστε μόνοι σας. Μια πέρκα μα ποιά πέρκα;. Κυριακή, 19 Ιουνίου 2011.

On Ιουλίου 14, 2013. Στο χέρι ο αρραβώνας μου,. Γαμήλιο στέμμα στα μαλλιά μου. Ολα στα πόδια μου,. Το στήθος μου γέμισε θλίψη βαθειά. Σήμαντρο πένθιμο τα λόγια του αντηχούσαν,. Νεκρός στα βάθη του γκρεμνού,. Ο κύριός μου με γαλήνεψε με λόγια,.

On Μαΐου 29, 2011 by houlk. Έχω ένα τεράστιο κόλλημα με τις ιστορίες των απλών ανθρώπων. Των ανθρώπων, που γράφουν την ιστορία, όσο και αν η ιστορία επιμένει να τους αγνοεί, να μην κάνει καμιά αναφορά γι αυτούς στα επίσημα κιτάπια της. Οπότε μου δοθεί ευκαιρία, προσπαθώ να παίρνω γραπτές μαρτυρίες από αυτούς τους ανθρώπους. Μαρτυρίες γραμμένες απλά, στη γλώσσα που έμαθαν να μιλούν, χωρίς περικοκλάδες και ωραιοποιήσεις. Γιατί εμείς να μη τα καταφέρουμε;.