W końcu mogę być kim chcę, przecież jestem bloggerem. Pierwsza historia to ta, którą tworzycie Wy, ludzie, którzy znają mnie tylko z tekstów, jakie piszę na blogu, postach z facebooka albo odpowiedziach na asku. Druga to ta, którą tworzę ja, którą przeżywam każdego dnia, która czasami wzbogacona jest o kilka przyjemniejszych chwil. Ach, no i ubrania ze zdjęć wyżej otrzymałem od CNDirect. Będę wdzięczny, jeśli klikniecie.

Piszę do was uwięziona w szpitalu bez perspektywy na wyjście przed środą. Nie mam wiele do pokazania, bo tutaj siedząc nie rysuje często. Próbuję kończyć Harrego i Voldiego, a jak dobrze pójdzie to skończę kiedyś tam zaczętego Toma Odella i HAIM. Jakość telefonowa, bo trudno żeby inna. Także to by było na tyle dzisiaj.

Stęskniona za blogiem wreszcie powracam do internetu. Staram się łapać ostatnie promienie letniego słońca i korzystać z okazji do włożenia szortów oraz sukienek. Wciąż nie mogę uwierzyć, że wakacje dobiegają końca. Przeżyłam wiele niesamowitych chwil, ale mam wrażenie, że duża ilość czasu po prostu przeleciała mi przez palce. Mogę Was trochę zdziwić, ale z uśmiechem przyglądam się moim szkolnym przyborom i kalendarzowi ustawionemu już na wrzesień.

Niedawno spodobało mi się rysowanie kreskówek, więc znów zaczęłam je rysować. Pokażę wam moje dwie ostatnie kreskówki. Przerysowałam jeszcze grafikę z zeszytu kolegi, która wyszła całkiem okej. Oba pokolorowałam dla lepszego efektu. Poniedziałek, 7 września 2015.