Są w życiu chwile tak piękne, że każde słowo wydaje się być bluźnierstwem. Poniedziałek, 10 listopada 2014. Jest mi strasznie przykro, że nikt już nie komentuje go, nikt nawet nie pyta się, kiedy będzie następny rozdział. Kończę z tym blogiem i pisaniem go. To już raczej nieodwołalna decyzja, chyba że zdarzy się cud i odezwiecie się, że nie chcecie, żebym przestała go pisać, chociaż jakoś już w to nie wierzę.

Eddie, musimy porozmawiać- powiedziałam do telefonu, przechadzając się po pokoju. Odłożyłam telefon z nadzieją, że odsłucha tą wiadomość, zwłaszcza, że nagrałam mu ich chyba z 15. Podeszłam do szafy i przejrzałam jej zawartość. Niewiele myśląc o tym co robię, wybrałam krótki top, szorty i wysokie trampki. O, widzę że już wstałaś. Jak się spało? Do pokoju wszedł Zayn i mnie pocałował. W jego oczach widziałam błysk i coś, co kiedyś mnie w nim intrygowało.

Ej może mogłabyś troszkę uważać co? Usłyszała wściekłego chłopaka, któremu niechcący wytrąciła książki z ręki. To patrz do cholery gdzie idziesz! Lepiej pomóż mi poszukać tej pieprzonej kartki, bo jak jej nie oddam na biolę to będę siedział jeszcze rok w tej budzie! Było się uczyć systematycznie-powiedziała zadziornie pod nosem. Nic, to chyba ta twoja kartka-odparła i podała mu ją. Nikki wciąż zastanawiała się co się mogło stać.

Wednesday, January 11, 2012. Laptop I went ahead and bought the sleeve. It did smell faintly chemical when I first got it - this aspect was mentioned by another reviewer - out of the plastic, but 24 hours out of it the smell is all but gone.