Sunday, February 22, 2009. North west airline may favorite. Hello mga kabayan eto meron me kwento sa true life ko sabihin natin first time ko makapagexperience sa airplane na tinatawag na. Sayang di ko nakuhanan ng picture yun mga bumagsak na gamit or naglag-lag na wall sa head ng costumer. Mamatay wala excuses para mag over panic ka. Pero believe it or not sakin nafeel ko na meron mangyayari. Pero thanks kay lord di nia muna me kinuha siguro me.

ای خدا غصه نخور از. آن حادثه در کفر تو جاری نشدم. حکم تو دلم زخمی شد. آنکه مرا دوست نداری نشدم. ابر را چوب همین سادگی اش ویران کرد. ای خدا غصه نخور باز همین می مانم. من زمین خورده این ضربه کاری نشدم. قسمتم بود اگر رفت و منو تنها کرد. او غرق شکایت زتو اری نشدم. هرکسی خواست تو رااز من جدا سازد دید. هر چه کردی تو به.

خسته ام از این زندان که نامش زندگیست. من سردم است من سردم است وانگارهیچ وقت گرم نخواهم شد من سردم است ومی دانم که از تمام اوهام سرخ یک شقایق وحشی جز چند قطره خون چیزی به جا نخواهد ماند من عریانم مثل سکوت های میان کلام های محبت عریانم سلام ای شب معصوم! .