Come let the revolution take its toll if you could.

لحظه به لحظه ی اون سه ساعت در مغزم ثبت شده با یه عالمه تصویر که هنوز هم دلم رو هری سر میده پایین. کاش فقط یک کم دوستم داشت. تکراری شده نوشتن درباره ی روابط. خب بعد مدت ها بالاخره دیدمش. کسی که میگفتم احتمالا یکی از بهترین دوستهامه.

خوبه آدم از تنهایی دیوونه شه تا از معاشرت. تبخال همیشه با من بوده یادم نمیآد از کی تبخال زدم ولی میدونم هر وقت ترسیدم هر وقت استرس داشتم و هر وقت ناآروم بودم تبخال هم زدم چندروز پیش که رفتم داروخانه پمادش رو بخرم اقاهه گفت خانوم زیاد تبخال میزنید سیستم ایمنی بدنتون خیلی ضعیفه.

می توانم بگم توی عمرم برای سه کس خیلی احترام قائل بوده ام. سه کس را خیلی پرستیده ام. اعتقادی به خدا در یک مفهوم عمومی ندارم و با ترجمه و تحریف باورم این است هر کس چیزی برای عرضه با کائنات داشته باشد خود حکمت خدا گون دارد. دلیلی نمی بینم فکر کنم قدردانی می تواند تنها این باشد که جانشان را مقدم به خودم بگذارم و صبر کنم تا دنیا را گوساله بردارد که بتوانم شعار صلح دوستانه ی گیاهخواری بدهم. همیشه پای یک زن در میان نیست.