Hej, przepraszam, że długo nie dodawałam, ale rzadko teraz siedzę przy komputerze. Jest strasznie gorąco, a mój pokój jest najmniejszym pomieszczeniem w domu, więc łatwo się domyślić, że jest duszno. Obydwa robiłam razem z K. Nie wiem czy kolorki Ci się spodobają. Mi osobiście pasują do pracy. Jak wam się podobają pracę? A teraz przechodzimy do te.

W świecie, gdzie istnieją bogowie, nikt nigdy nie jest bezpieczny. Wtorek, 23 czerwca 2015. Zatrzymałam się dopiero nad niewielkim strumykiem. Nie wiedziałam, gdzie jestem, ale nie obchodziło mnie to. Nie chciałam płakać, ale łzy i tak pociekły mi po policzkach. Dlaczego on tak na mnie działał? Ale teraz. O czym ja w ogóle myślałam? Co się ze mną działo? Lara - szepnął Alex.

Słowa będą tylko słowami dopóki nie tchniesz w nie życia. Wtorek, 9 czerwca 2015.

Sobota, 7 listopada 2015. Przyznam, że rozdział leżał i kwiczał od wakacji, więc postanowiłam go wstawić. Hermiona z inteligencją jedenastolatki i sakiewką galeonów wmaszerowała do magicznej księgarni. Złapała za brzeg okładki i już chciała wyjąć, ale czyjeś długie palce ją powstrzymały. Nieznajomy złapał za różdżkę, mówiąc coś pod nosem. Nagle książka, którą przytulała do piersi, jakby ożyła i wyrwała się do bladych dłoni. Nie- Zapowietrzyła się ze złości.

Wiem, że to już dawno, ale stale nie miałam czasu, dlatego pojawia się ten post dopiero teraz. Za nominację chcę serdecznie podziękować Assarii Cleto. 1 Cieszysz się każdym komentarzem? 2 Ile razy dziennie wchodzisz na bloga, sprawdzić co się zmieniło? 4 Lubisz język angielski? 5 Tosty vs naleśniki? 6 Lubisz swoją piżamkę? 7 Wierzysz w miłość od pierwszego wejrzenia? 4 Dopóki sama n.

Niedziela, 25 października 2015. Patrzę na to ile poświęciłam. Patrzę na to co zrobiłam. Patrzę na to co mi pozostało. Wciąż widzę trupy, które po sobie zostawiłam. Wciąż patrzę na trupy, które kiedyś znałam. Wciąż widzę trupy, ofiary wojny. Trupy, których nawet nie znałam.