ღ ஜ فراموش شده ღ ஜ. ღ ஜ به یاد اونی که تنها کسم بود . من و تو از آن دیاریم که هیچ زن ندارد. من و تو از یک نسلیم که گاه پریشانیم. من و تو از آن تباریم که فقط مردها مردند. من و تو را زنی زایید که گاه اسیر زندانیم . کاش من هم کسی را داشتم . که با بستن چشمانم . حس قشنگ نگاهش را احساس میکردم . بوی نفسهایش را میشنیدم . کاش من هم کسی را داشتم .

نفس نفسم بی تو میگیرد! خدا قسمت داشتنت را از من گرفت شاید کسی تو را بیشتر از من دعا کرده بود! درد دارد کسی تنهایت بگ ذارد که. به ج رم ب ا او ب ودن همه تنهایت گذاشتن د. ﯾﻪ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺭﻭ ﺻﻮﺭﺗﻢ . جوانی شمع ره کردم که جویم زندگانی را. نجستم زندگانی را و گم کردم جوانی را. کنون با بار پیری آرزومندم که برگردم. به دنبال جوانی کوره راه زندگانی را.

هرجا كه دلش می خواهد برود. فقط آرزو می كنم . وفتی دوباره هوای من به سرش زد. آنقدر آسمان دلش بگیرد كه. با هزار شب گریه چشمانش باز هم آرام. دیدن عکست تمام سهم من است. آن را هم جیره بندی کرده ام. چند سطر پس از باران.