Zrobił to niechętnie i usiadł, opierając się o drzewo. Już kolejny raz czytał napisy informacyjne na niewielkich, szklanych buteleczkach. Na oko mogły pomieścić nie więcej niż dziesięć mililitrów. Ale i taka dawka wystarczyła, by zabić człowieka.

Pierwszy rozdział się zamyka, a otwiera następny. Piątek, 17 stycznia 2014. Rozdział 9 , Mamo, to nie tak. Po romantycznych chwilach włączylismy telewizor, ale długo nie oglądaliśmy bo Harry zaczął mnie łaskotać, na co ja walnęłam go poduszką i tak rozpoczęła się walka na poduchy. Kiedy zakończyłam moją retrospekcję zobaczyłam, że stoję przed lustrem i uśmiecham się s.

Miłą atmosferę przerwał głośny huk. Wzdrygnęłam się na co Harry pogładził moje ramie w ramach uspokojenia. Do ciemnego pokoju wtargnęłam znajoma mi już twarz. Drake! Tak to był Drake. Jego usta były mocno złączone ze sobą, oczy pociemniały, a rysy stały się ostre. Tylko czemu? Odebrać od teraz moją własność. - rzucił łobuzerski uśmieszek i pokazał na mnie.

Polega na naszej niewiedzy,. Że to się może kiedyś skończyć. - podniósł na mnie wzrok. - Co ty tu w ogóle robisz? Czy ty w ogóle myślałeś włamując się do mojego domu! Nie można było po prostu zadzwonić dzwonkiem, a nie zakradać się jak złodziej! Krzyknął przerywając mi - Tak w ogóle uciszmy się, bo ktoś usłyszy. Nikogo nie ma w domu. Proszę tylko ty mi możesz pomóc. Nie posiadał żadnej w miarę za.