Περπατάω πάνω στις οδοντογλυφίδες μου που είναι χωμένες σε χοντρά παπούτσια. Να τρέμουν και να προχωράνε προς τα πίσω. Σκέψου τα παιδικά σου χρόνια. Ξανά μπροστά και χαράζουν 2 άσπρες γραμμές στο βρώμικο πάτωμα . Μια ανατριχίλα ξεκινάει απο τα πόδια και φτάνει ως το κεφάλι. Άσπροι, σιχαμένοι, λερωμένοι τοίχοι,πλακάκια και άνθρωποι κάνουν την ανατριχίλα πόνο.

Ποιηματα και ιστοριες για αγριους και πιο ημερους. Ανήκω στη γενιά των Stoner λογοτεχνών. Το ταλέντο μου θα αναγνωριστεί μετά το θανατό μου. Γνωστός και ως Άρθουρ Ζεν από τις καθημερινές ιστορίες του κύριου Χούιτη. Το άλλαξα το όνομα και το κανα πιο μοδάτο. Το άλλαξα και το email, και τώρα είναι alex. Κλικ στην εικόνα για περισσότερα. Ασε κατω το πιστολι ρε ηλιθιε! Κι ειναι κι αυτος ο καυσωνας.