Oceny Legilimens - zapadną w pamięć! Środa, 25 grudnia 2013.

8211; Ty sukinsynu! Nawet nie podniósł się z fotela i nie obrócił głowy, gdy w pomieszczeniu zabrzmiał huk i meblami targnął dziwny wiatr. Dalej wzrokiem śledził mapę trzymaną w dłoniach, nie zwracając uwagi na rozwścieczoną kobietę, która stanęła naprzeciw niego. 8211; Ty draniu! Skrzywił się, gdy do jego uszu dotarł jej bardziej piskliwy niż poprzednio krzyk i zdecydował się złożyć papier trzymany w rękach. Podniósł głowę i spojrzał ze spokojem w krwistoczerwone tęczówki. 8211; kobieta była zdesperowana.

Wpadliśmy na pomysł wspólnego pisania postów. Zaczyna się robić podobne do Gniazda Światów Humberatha. Czytałeś Braci Lwie Serce . Mój brat czytał w szkole. I co w związku z tym. W każdym razie spotkali słonia. Historyjka powtarzała się kilkakrotnie w ten sam sposób. I pewnie na końcu stali Marsjanie. Nie W końcu cała gromadka trafiła na ziemię.

Wtorek, 24 lipca 2012. Oraz niedawno reaktywowanej KOMPANII OCENOWEJ. Na stronie znajdziecie adresy do moich blogowych przyjaciół, ich świetnych dzieł oraz ocenialni, które podjęły się zadania zrecenzowania któregoś z moich blogów.

Bardzo Was przepraszam, ale jestem zmuszona bloga zawiesić do czasu zakończenia mojego dramione. Nie jestem w stanie prowadzić tylu blogów na raz, porwałam się z motyką na słońce i konsekwencje są tego takie iż przez długi czas nigdzie się nic nie pojawiało, ponieważ nie wiedziałam czym zająć się najpierw, a pomysły ulatywały mi z głowy zanim zrobiłam z nimi cokolwiek konstruktywnego;. Jest mi bardzo przykro z tego powodu i bardzo Was za to przepraszam;.

Wakacje zbliżają się wielkimi krokami, a ja czuję, że potrzebuję przerwy w blogowaniu. Z dedykacją dla tej, która jest Logos.

I właśnie tam miała zamiar pójść Ginny. Około północy, upewniwszy się najpierw, że wszyscy w domu śpią, zeszła na dół do salonu. Sięgnęła na dno starego kredensu po mały woreczek proszku Fiuu. Wysypała sobie odrobinę na rękę, po czym weszła do kominka. 8211; powiedziała, ciskając garść proszku o palenisko. Ginny zaczęła krztusić się dymem. W jednej chwili wszystko się rozmyło. Zakręciło jej się w głowie, straciła równowagę i upadła.

Wendy w oczekiwaniu na odpowiedź w pierwszej kolejności dostała uśmiech. Od pierwszego spojrzenia mężczyzna wydawał jej się tak samo miły, jak jego mimika, która odsłaniała niewielką część przeszłych wydarzeń w widocznych już zmarszczkach. Widząc go tak dokładnie, mimowolnie zdziwiła się, że jeszcze nie miał włosów przyprószonych siwizną, a idealnie kruczoczarne kosmyki. Tajemnicze, groźne, śmiertelne. Nie, nie, nie.