از عشق تو چه گویم افسانه قشنگ است پاداش شیشه دل یک عمر مشت سنگ است آهوی چشم مستت وحشت کشیده باشد در . چشمت همیشه حیله گر و فتنه افگن است مانند دزد در شب تاریک رهزن است زلفت شبیه دار مدام حلقه می زند وین . از شدت زیبایت آدم روانی می شود در آرزوی وصل تو کشتلدرانی می شود حالا که محجوبی چنین دیوانه بازی را ببین گر .

Ёддошт,хотира ва дидгохи як инсон. Воскресенье, 29 января 2012 г. Мохи ман, хуш омади! Ин замини пок пояндози туст. Ин фазо, ин осмон, афлоки дур. Ин хама ошик, ки дар шахри ман аст. Рангу буйе нест дар дунёи мо. Хар чи хаст аз гамзаву аз нози туст. Хусни ту маънои ишку зиндагист. Шеъри шоир то абад эъчози туст. Буи мушку анбар аз Дарвози туст! .

Истифодаи Ғарб аз ҳаракатҳои бо ном исломӣ. Чаро Точикистони мо ин тавр аст? Дилсардии Точикистон аз ниҳодҳои минтақайи. Осиёи Марказй дар гирдоби рақобати қудратҳо. Осиёи Марказй ва бист соли амалкарди Русия.

Ба номи Додори неки афзунибахш! Бун афканд ва Сиёвахш писари Ковус. Дар он ҷо зода шуд ва Оташи Баҳром-Варҷованд. Ро дар он ҷо нишонид. Дин овард ва ба фармони Гуштоспшоҳ.

از تاجیکستان بشنوید Аз Точикистон бишнавед. پیش این آلوگی از ابر و باران گپ زنم . من تلافی سازم و با چشم گریان گپ زنم . کم نمایم رنجشان از تاجیکستان گپ زنم . باغبان باغمان را تیشه جای بیل شد.

با یاد تو ای مرد کلام و سخن آید. دیوار دگر د ور بخارا سخنت بود. شیوا سخنی کز در جان در بدن آید. از شهر بخارا نفس زنده ی تاجیک. از فیض وجود تو به طرف وطن آید. روشنگر کاشانه سامانی تو بودی. رفتی و غم و غصه ز هر انجمن آید. با رفتن پردرد تو از عالم فانی. پرچم به دوشنبه به نظر چون کفن آید. هر کس که از این پس سخن تاجیکی گوید. از کوچه های بی چراغ یادهای کور. آمد هوای بودنت در عالم دلم.

یکشنبه بیست و هفتم مهر 1393. دگر هوای دیدن تو لذتم نمی دهد. خزان رسیده شاخه های لخت بوته و گیاه. یکشنبه بیست و ششم خرداد 1392. بر سر و روی درختان می زند. با لگدهای خشن باد شبرو بی ابا.