Czwartek, 21 maja 2015. Pół roku mnie tu nie było. Co się zmieniło? Poniżej bilanse z ostatniego czasu.

Miałam potrzebę napisania tutaj, ale jakoś w ogóle nie mogłam się do tego zebrać. Jakby nie patrzeć, 2015. Pewnie, miewam gorsze momenty. Ale biorąc pod uwagę zaburzenia odżywiania naprawdę nie jest źle. I chociaż nadal cierpię na zaburzenia odżywiania, żyje mi się lepiej. I nic takiego się nie wydarzyło, nie umiem wskazać powodu. Mimo tego, że .

I zmiana miejsca zamieszkania - tymczasowo co prawda, ale zawsze to mnóstwo zachodu, stresu i w ogóle. A mobilizujące to, że w nowym domu nowe zasady! Piątek, 16 sierpnia 2013.

Poniedziałek, 9 lutego 2015. Jakby co, tylko przypominam, że. Tam wchodźcie, tu jest już pozamiatane. Piątek, 17 października 2014. Przepraszam, że Was tak bez słowa zostawiłam. Ale poczułam, że to wszystko mnie przerasta. Chyba rozumiecie, co mam na myśli. Czy to było tego warte? .

Od nowa, od nowa, od nowa. Próbowałam żyć normalnie,ale nic z tego. Czas tutaj wrócić i spróbować zacząć wszysko od nowa. Zmienić swoje popieprzone życie i uczynić je lepszym. Wniosę więc trochę energii do tego bloga, posprzątam go trochę. Czwartek, 11 czerwca 2015. Pory roku się zmienały, mijały najpierw dni, a potem miesiące.

Środa, 3 czerwca 2015. Chcę, nie chcę, muszę, powinnam. Zastanawiam się jak zacząć ten post i jak zostanie on odebrany. Jednak muszę napisać do Was kilka słów. Zrozumiałam coś bardzo ważnego - potrzebuję się uwolnić z sideł zaburzeń odżywiania. Muszę, pragnę nauczyć się normalnie jeść. Nie chcę tego stracić, ale też nie mam sił ani ochoty do końca życia zastanawiać się nad każdym kęsem włożonym do ust. Waham się, bo jednocześnie mam bardzo silną potrzebę ak.

Flower in the mirror, moon on the water. Poniedziałek, 27 lipca 2015. Dużo osób stąd odeszło, dużo przestało do mnie pisać. Widocznie słusznie, że wciąż jestem sama - tak uciążliwy człowiek nie powinien mieć towarzystwa. A że nie wychodzi mi nawet w internecie. Być może kiedyś tu wrócę, pod zupełnie innym pseudonimem. Miło mi było was poznać i dziękuję za dotychczasowe wsparcie. 3 Be as you are.

Niedziela, 1 listopada 2015. Istnieję, ale czy dalej żyję? Kęs jeden, dwa, albo nieskończoność. Brak chęci i sił do życia. Nie wiem, czego chcę. Nie wiem, czy chcę czegokolwiek. Ale mam wrażenie, że nic nie potrafię z tym zrobić. Opuściła mnie motywacja, energia do życia, aspiracje. Nie wiem, czy chcę walczyć.