Co myślicie o opowiadaniu? Wtorek, 19 listopada 2013. Obudził mnie jakieś trzask, niechętnie otworzyłam oczy i rozprostowałam ręce i nogi. Co Cię tak śmieszy? Zapytałam zdezorientowana i szybko poprawiłam włosy. Nic Po prostu zabawnie przed chwilą wyglądałaś. - swoją wypowiedź skwitował szerokim uśmiechem. Chłopak przytulający do siebie pannę Pierce .

Ciało mamy stało się bezwładne w moich ramionach. Nie to nie może być prawda. Nie, NIE, NIE! Modliłam się żeby ktoś mnie z tego snu obudził. I tak się właśnie stało. Byłam w swoim pokoju, w swoim łóżku. Zobaczyłam na telefon była godzina 9 dnia 18. Wychodzi na to że moja mama żyje. Odebrałam, wiedząc co powie. Teraz będzie już tylko lepiej.

Nie dosyć, że po takim czasie. Od dziś pisze jednak na wattpad. Niedziela, 8 czerwca 2014.

Podekscytowany głos oderwał ją od pracy. Odwróciła się na pięcie i poprawiła włosy zasłaniające jej widok, już dawno wysunęły się z ciasnego, starannie wykonanego koka. Od razu ujrzała rozmarzone, lecz nieco smutne spojrzenie przyjaciółki. Luna- odpowiedziała cicho i odłożyła na półkę ostatnią książkę. Kto więc został jej przeznaczony? Nie może być przecież gorzej niż jest z nią! Jest inni niż chłopcy, których znam.