Z wściekłością zatrzasnęłam drzwi samochodu. Nie mogłam uwierzyć, że Seth wykazał się aż taką złośliwością, żeby zaproponować właśnie tę datę. To nie mogła być kwestia przypadku. Nie, kiedy posyłał mi ten wstrętny uśmieszek. Uśmiechnęłam się, bo od razu przypomniałam sobie wspólnie spędzane niedziele w Chicago. Siadywałam wtedy na blacie i opowiadałam niestworzone historie o smokach, księżniczkach i elfach. Mama uwijała się pomiędzy garnkami .

Hold me close I will be yours forever. No to tyle jeśli chodzi o wyjście nie zauważona. Niebezpiecznie blisko jego twarzy, więc zrobiłam krok w tyłu. Już na języku dobrą wymówkę, ale w ostatniej chwili zmieniłam zdanie. Nie miałam zamiaru tłumaczyć się obcym ludziom. - warknęłam- a teraz zejdź mi z drogi . Cam co ty z nią wyprawiasz? Puść ją Cam.

Konstruktywna Krytyka Blogów, czyli oceny opowiadań. Adres bloga jest ładny, zachęcający. Po drugie dobór różnych informacji.

Hej, cześć i czołem! Przychodzę dzisiaj z pierwszym szablonem, który stworzyłam dla szerszego grona. Powiem szczerze, że trochę się stresuję, dodając ten post, ale myślę, że jak na pierwszy raz jest ok. Nie przedłużam już, tylko zapraszam do oglądania szablonu. JEŚLI POBIERASZ SZABLON, NAPISZ O TYM I TO, NA JAKIM BLOGU BĘDZIESZ GO UŻYWAŁ. Mam cichą nadzieję, że szablon się chociaż trochę podoba.

Spytała szeptem, by nieznajomy nie mógł usłyszeć drżenia w jej głosie. Minęła długa, drażniąca chwila zanim plama mroku zafalowała i spośród ciemności wyszedł Brian. Miał blady, wręcz trupi odcień skóry, a pod jego w świetle dnia piwnymi, a pośród nocy czarnymi oczami zebrały się cienie. Włosy opadały mu na czoło dwoma, prostymi falami. Rose Co tu robisz? Uśmiechnęła się, niby mile zaskoczona jego obecnością. Rose wykręciła sobie za plecami palce, żeby nie wyrzucić z siebie.

Za kilkanaście minut powitamy Nowy Rok! Z tej okazji, pragnę Wam wszystkim życzyć wspaniałego, udanego, szczęśliwego i pełnego sukcesów przyszłego roku. Życzę Wam szczęścia, zdrowia, wytrwałości w dążeniu do wyznaczonych celów, mnóstwa weny no i spełnienia najgłębszych pragnień. Niech ten nadchodzący 2017 rok będzie dla tym najlepszym! Rozdział ukaże się w przyszłym roku, jest mi przykro z tego powodu, gdyż się po prostu nie wyrobiłam. Przepraszaaaam! Do zobaczenia, bawcie się dzisiaj do białego rana! .

Niedziela, 4 grudnia 2016. Podobno przed śmiercią człowiekowi migają przed oczami sceny z życia. Spadałam do gara pełnego jakiegoś płynu, krzycząc. Nie mogłam myśleć o niczym oprócz tego, że zaraz zginę. Posejdona! Jeśli szybko czegoś nie wymyślę, to mi się stopy spalą.

Od kilku dni mogłam się szczycić także nowym imieniem. Wszystkie nowe niewolnice musiały przyjąć tutejszą wiarę, a następnie nadano nam muzułmańskie imiona. Musiałam zapomnieć o dawnej Anastazji, teraz byłam Nurşah. Kto wie, może rzeczywiście kiedyś stanę się czyjąś królową, czyimś światłem? Mijały dni i tygodnie, czas upływał spokojnie. Bardzo pragnęłam wyjść do og.