8222;Śmierć jest ceną, jaką płacimy za życie. Zamknęła oczy i starała się przeniknąć w głąb siebie. Wyczuła energię, która była jej naturalną częścią. Zacisnęła palce w pięści i odetchnęła głęboko, starając się skoncentrować. Czuła jak jej magia kumuluje się gdzieś w okolicach serca, schodząc się z całego ciała. Powoli zaczęła w to wierzyć.

Hermiona pod namową kilkorga gwardzistów skutecznie wybiła mu tę myśl z głowy.

W końcu udało mi się skończyć nowy post. Jest krótki, jak na mnie. W dodatku naciągany, niedopracowany. Pewnie jest w nim mnóstwo błędów. Pisałam go dosłownie po dwa zdania, stąd te niedociągnięcia. Nie miałam czasu, żeby po prostu siąść i pisać. Mam nadzieję, że kolejny rozdział to wynagrodzi. Póki co zapraszam do czytania! Ach, byłabym zapomniała. Gdzie ty znowu byłeś? .

Która kiedyś czytała to opowiadanie, zaczęłam streszczać zakończenie. Okazało się ono zbyt długie na komentarz, więc stwierdziłam, że właściwie mogę je tutaj dodać. Chyba dopiero teraz czuję, że zakończyłam ten etap. Blog nie funkcjonuje zbyt długo, żeby jeszcze kogoś tu oczekiwać, jednak chyba było mi to potrzebne. Po prostu rozliczenie się z tym, co było dla mnie ważne. 8211; Oczywiście wspierał Jamesa do koń.