بیایید طرحی دهیم برای رونق آفتاب برای روشنی ماه روانی آب. دل من را ربودی دوست دل من ارمغانی بود. نفسم را بریدی دوست که ای کاشم امانی بود. به جان پاکت ای دلبر که در ایام مهجوری. ز یادت سالها بر من همه روزش چو سالی بود. تو گویی هجر دلداران بود این رسم روزگاران. که هر عاشق که دیدم من به دلش آه و فغانی بود. دل عاشق برا آن است که هر روزش بسوزانند. و خاکستر دهندش باد نگویندش زمانی بود. کنم خواهش تو را ای دل اگر هر روز می سوزی. دل شیدا مگیر از من که من را دلستانی بود. بدیدم دوش در خوابم که پیری این چنین می گفت.

ایט روزهآ هم خوش حآلم هم غمگیט . خودم هم حآلم رآ نمﮯ فهمم . گآهﮯ قنב בر בلم آب مﮯ شوב و روحم بہ آسماט هآ پر مﮯ کشב . گآهﮯ تنهآ בلم اتآقﮯ میخوآهב تآریڪ و سوت و ڪور . ڪه بنشینم گوشہ ڪنآرش و ثآنیہ بہ ثآنیہ ام رآ هم آغوش غ م. تنهآ چیز ﮮ ڪه میבآنم ایט است ڪه ایט روزهآ בلم بچہ مﮯ شوב. او هوآیت را בآرد! برای تصاحبت نمی جنگم! با رقیبان نمی جنگم! .

Liebe Ist Fur Alle Da.

You can drag and drop to rearrange.