Wszystkie te tygodnie Lily przeżyła jak w letargu. Kilka pełnych niepokoju listów od Dorcas zostawiła bez odpowiedzi. Co miała jej napisać? 8211; Jaki w ogóle jest pożytek z tej całej magii, skoro nie potraficie pomóc ojcu? Co to za magia? Uczysz się bzdur, a wszystko to jest po prostu bezużyteczne! Nawet nie potrafisz mu pomóc! 8211; Wiesz, że to nie prawda. Ona wcale tak nie myśli. 8211; Ale to prawda! .

Przyjaciele są jak ciche anioły,które podniosą nas,kiedy nasze skrzydła zapomną,jak latać. Przyjaciele są jak ciche anioły,które podniosą nas,kiedy nasze skrzydła zapomną,jak latać. Czwartek, 30 lipca 2015. Jak tylko pojawiał się temat ołtarza, Lily natychmiast markotniała. Lily - zatrzymał ją głos, gdy znów wyszła w trakcie rozmowy. Zaraz przyjdę - wspięła się po schodach.

I w tym jej urok i piękno. Wtorek, 21 lipca 2015. Nie umiecie być cicho? Dziewczyny spojrzały po sobie i wzruszyły ramionami, powodując większą irytację blondynki, która była na skraju wytrzymałości. W dormitorium nr 5 mieszkały dziewczyny, które jako jedyne nie bały się tej blondynki, która uważała się za kogoś lepszego od innych. Lily i Mary umiały jej doskonale grać na nerwach i doprowadzać w stan szewskiej pasji. A ty to kto? .

Sobota, 10 października 2015. Dzisiaj z samego rana ruszyliśmy w dalszą drogę. Noc minęła spokojnie, jednak wszyscy sądziliśmy, że to cisza przed burzą- dosłownie. Niebo było zachmurzone jakby mój ojciec zapomniał dokręcić żarówkę czy coś takiego. Staram się być jak najbliżej Amber. Chcę żeby wiedziała, że może na mnie liczyć. Am macha mi ręką przed oczami. - Pytałaś o coś? Może mu przejdzie- wzdycha. Twoja ciocia była przerażona- przypominam sobie.

Boże Święty, jak długo mnie tutaj nie było. Jak strasznie mi wstyd, kolejny raz. A co jeśli się wypalam? Przez te kilka miesięcy nie napisałam nic. Nie chodzi o to, że nie mam pomysłów, bo moja głowa jest nimi zasypana. Siadam, włączam Worda i nic. Po prostu nie potrafię napisać ani słowa. Nie zamierzam zawieszać ani kończyć bloga, o nie! Życzę miłych wakacji i wspaniałych wspomnień z nimi związanych. Wydaje mi się, że to byłby lepszy pomysł. Jeszcze się nad tym muszę zastanowić.

Kto doświadczył cienia, wie, że czasem w cieniu lepiej widać rzeczy, które są w świetle. Czwartek, 10 kwietnia 2014. Coś, co nie ma wstępu do rzeczywistości. Chciałam nie czuć i dopiero czując nic zrozumiałam jakie to paskudne. Wychodzę na dwór i patrząc w gwiazdy nie czerpię przyjemności. Jest tylko dziura, puste niebo bez blasku. Zaczynam więc pisać szybko i nagle. Zegara nie słyszę i sen zapomniany w zakamarkach pamięci błyszczy coraz bardziej.

Czwartek, 20 listopada 2014. Kolejny nudny dzień w pracy- myślałam gdy szłam przez słoneczne uliczki Londynu. Nagle zobaczyłam osobę, z którą od paru dni bardzo chciałam porozmawiać. Poprawiłam czarną torebkę zsuwającą mi się z ramienia i pobiegłam przed siebie. Remus zamrugał parę razy, jakby właśnie się obudził, i nieprzytomnie spojrzał na mnie. Zdziwił się- co ty tu robisz? Sama nie wiedz.

Ludzie są gotowi wierzyć we wszystko, tylko nie w prawdę. Ktoś wrzeszczał mi do ucha. Nie chciałam otwierać oczu, bo nadal byłam podświadomie we śnie. - Hej, nowa! Ktoś mną potrząsał. Lekko rozchyliłam powiekę by zobaczyć kto jest takim barbarzyńcom i nie daje mi spać. Zauważyłam- burknęłam wlepiając wzrok w jej złotą odznakę. I pobiegła, nadal trzymając moją rękę.

Zagubiony syn Voldemorta nie wie gdzie się podziać . Więc przybywa do Hogwartu . Jaki będzie mieć wpływ na losy Wybrańca? Czy jego rodzice się opamiętają? Prawda tylko tutaj wyjdzie na jaw . Sobota, 12 września 2015. Rozdział VII CR podlega zmianie . Nie wiadomo kiedy się pojawi . Nowa wersja rozdziału VI CR.