Przeczytaj notkę pod rozdziałem! Ja i Justin szliśmy w kierunku mojego domu trzymając się za ręce. Czułam się jakbym miała w rękach cały świat, a jedyne czego mi teraz brakowało to nasza córeczka. Gdy szliśmy mieliśmy na własność cały świat, a na naszych twarzach widniał duży uśmiech. Nie rozmawialiśmy, nie było to teraz konieczne. Nasz związek był silniejszy niż jakiekolwiek słowa. Kochanie, chciałabyś poznać tatusia? Tak Mamusiu, ale gdzie on jest? W tym momencie ogromne.

- powiedziała opanowany głosem, próbując powstrzymać się od nagłego ataku w stronę chłopaka, który jakby chciał a nie mógł podejść do walizki która leżała na pierwszych dwóch schodkach. Chanel przecież nie jesteś tego typu człowieka dla którego koniec związku to jakaś wielka tragedia.