Długie włosy miałam od przedszkola. Zazwyczaj podcinałam tylko końcówki, od czasu do czasu ciut więcej, ale generalnie były to kudły długie i proste jak, no dobra, nie wiem jak co. Wszyscy się zachwycali, że takie ładne, ojoj. Czy o włosach którejkolwiek małej dziewczynki tak się nie mówi? Ale modne zaczęły być tzw. boby i zamarzyłam, żeby się na takie cuś ściąć na koniec podstawówki. W rodzinie oczywiście krzyki i jęki, że nie, w życiu! Krótkie ci nie pasują! Można się przemęcz.

Ogólnie nie imprezuję, ale od tygodnia powody do celebrowania znajdowały się dzień w dzień.

Czwartek, 12 stycznia 2017. Wiem, wiem, ostatnio zaniedbałam ten blog, a przecież nie miało tak być. Co mam na swoją obronę. niech będzie, napiszę! Czuję się tak, że kiedy piszę, to jakby ktoś kierował moimi dłońmi na odpowiednie litery, podporządkowywał palce klawiszom. A przecież powinno być inaczej, to litery powinny się podporządkować temu, co aktualnie wystukuję przez myśli. To nie wolność myśli, przekonań.

Nie musisz być chirurgiem, by otworzyć komuś serce. Czyli kilka słów o tym jak śliwka wpadła w kompot, a Klaudia w Medycynę, Pielęgniarstwo i studenckie życie. Poniedziałek, 7 listopada 2016. Raz dwa trzy, Holmes patrzy. Co na studiach piszczy? .