Witajcie, moi drodzy! Powoli wracam do świata żywych, nadrabiam zaległości na waszych blogach i powolutku sobie piszę. W opowiadaniu mogą znaleźć się fragmenty drastyczne.

Okej, w takim razie, do kiedyś - odpowiedziała brunetka i pocałowała mnie delikatnie w policzek. Wszedłem do rezydencji Mikaelsonów, udałem się łazienki. Zrzuciłem z siebie brudne ubrania i wszedłem pod strumień ciepłej wody. Przed oczyma miałem kilka pięknych, niezwykle czułych scen. Damon, gdzie byłeś? Hej- wyszeptała ochryple patrząc mi w oczy.

Wtorek, 1 lipca 2014. Drzwi otworzył mu młody brunet. Cristianowi nogi lekko ugięły się w kolanach. Jej chłopak? Ale przecież Marc mówił, że go kocha. Poprawka, tak było rok temu zanim wszystko zniszczył. Czy jest może Julia? Piłkarz zapytał łamaną francuszczyzną. Oczywiście, już wołam - odwrócił głowę w głąb mieszkania - Juuuuulia ktoś do ciebie! Następnie ponownie spojrzał na Tello i uśmiechnął się do niego. Zapytała drżącym głosem i cofnęła się lekko.

Zrobiło mu się niedobrze na sam widok tej ohydnej mordy. Przez cały ten czas piorunował spojrzeniem bruneta. Ten jednak wydawał się niewzruszony, a dodatku kompletnie zignorował groźby piłkarza. Co cię tu sprowadza? W odpowiednim momencie Marc szarpnął za .