Jest mi cholernie szkoda, jest mi przykro, jest mi głupio. Ale muszę opuścić to miejsce. Ale tak naprawdę to nie jest wcale koniec. Wydawać by się mogło, że jak ktoś kończy prowadzenie bloga, to nie na już nic mądrego do powiedzenia, a w moim przypadku jest zupełnie odwrotnie! W tym celu założyłem nowego bloga. Na tym nowym blogu będzie inaczej, bo jest to blog na zaproszenie, żebym mógł kontrolować kto go czyta, bo tutaj wymknęło mi się to trochę spod kontroli.

Owszem, ale tak wygląda przepis na młodzieżowy bestseller w większości przypadków. I nie byłoby to dla ciebie, chłopcze, nawet takie złe, gdyby rzeczywistość rzeczywiście była taka prosta jak zrobienie bułki z masłem, pełna trywialności, szablonowa z idealnymi postaciami o dobrych sercach, otwartych umysłach, wyobraźni bajkopisarza oraz sylwetce trenerki fitness w przypadku kobiet oraz piłkarza u mężczyzn. Nienawidziłeś go, nie znosiłeś i wydawało ci się.

Znów otworzyłam gwałtownie oczy, powracając do tej koszmarniej rzeczywistości, którą zgotował mój nieszczęsny ukochany. Niesamowity ból trawił me ciało, me serce i mą duszę. Nie panowałam nad tym, a on w jakiś nienaturalny sposób miał nade mną władzę. To była magia, nie potrafiłam tego wyjaśnić inaczej. Czułam, że znów tracę przytomność. Przymknęłam oczy, pod którymi zebrały się łzy.