Śmierć będzie ostatnim wrogiem, który zostanie zniszczony. Środa, 24 czerwca 2015. Lilusia, koniec siedzenia, czas wyjść do ludzi- powiedziała rozpromieniona Meadowes, zdejmując ze mnie koc, którym do tej pory byłam okryta. Poczułam zimne powietrze stykające się z moją skórą. Kochanie, zaraz temu zaradzimy. Marsz do wanny! Dorcas Meadows, zamorduję cię kiedyś jak Boga kocham! Zaśmiałam się radośnie, a przyjaciółka po chwili dołączyła do mnie. Pociągnęła mnie za sobą i posadziła na krześle przy lustrz.

Te dwa światy, które nas oddzielają, czy złączą się pewnego dnia? Wtorek, 12 maja 2015. Tą napisałam pod wpływem impulsu i nie zdziwię się, jeśli coś w niej wyda wam się niejasne.

Kochani, przemyślałam to i nie napiszę epilogu do tej historii. Chciałam to zrobić, ale skoro nie było i prologu, to nie będzie też epilogu. Nie chcę teraz wymyślać jakiegoś na szybko, żeby byle się pojawił. Nie udało się, trudno. Mam teraz mnóstwo pracy, matura zbliża się nieubłaganie a ja zdaję trzy przedmioty na rozszerzeniu i cóż, muszę wziąć się ostro do roboty. Nie chcę się rozstawać z tym opowiadaniem, ale muszę.

Aktualnie jestem na wakacjach, więc nowy rozdział prawdopodobnie ukaże się za około półtora tygodnia. Na razie jest jeszcze niedokończony. Przepraszam tych wszystkich, którym dłuży się już czekanie. Poniedziałek, 27 lipca 2015. Wracam do Was, wracam pisać. Rozdział już jest prawie w połowie napisany. Myślę że do końca tygodnia uda mi się go Wam pokazać.

Z tej strony Gaba, bo cóż. Milka już raczej tu nie zagląda, ale co jej się dziwić? Biedna ma studia masę nauki i sesje. Zresztą wydaje mi się, że już straciła zapał do pisania, a robiła to głównie ona. Bądźmy szczerzy, ja siedziałam obok i albo się śmiałam z tego co napisała albo w ostateczności mówiłam coś złośliwego co mogłaby powiedzieć Lily. W taki sposób były tworzone rozdziały. Ta notka nie ma najmniejszego sensu.

Mam nadzieję Was nie zawieść. A z tych przyjemniejszych rzeczy! Życzę Wam w pełni szczęśli.

Czy czytaliście kiedyś o przypadkowych spojrzeniach? Czy czytaliście kiedyś o tłumionych uśmiechach? Czy czytaliście kiedyś o dudniącym z ekscytacji sercu? Czy czytaliście kiedyś o chwilach, w których świat się zatrzymuje? Czy czytaliście kiedyś o czymś co wydarzyło się naprawdę, jednocześnie nie dziejąc się wcale? Czytaliście historię o miłości, bez miłości? Właśnie taką mam dla Was.

26 Zdradziecki krąg - cz. Cóż takiego cię zatrzymało? Czekaliśmy na ciebie - starszy mężczyzna wstał i stanowczo uścisnął dłoń przybyłemu przyjacielowi. Wzburzony prawie, że wykrzyknął uderzając przy tym pięścią w stół. Odetchnął głęboko aby uspokoić wzburzone emocje - Mam nadzieję, że ten cyrk nie potrwa już długo.

Środa, 21 stycznia 2015. Chciałam wrócić, a jednocześnie włączając komputer by pisać dopadała mnie utrata chęci, weny, wszystkiego. Może to za wcześnie, by powiedzieć definitywne nie. Ale chyba nie mam już do tego takiej chęci jak kiedyś. Nie wyrabiam się w terminach. Modzie zaraz stukną dwa lata, jest jeszcze Wojna Samców, która czeka na prolog. Jak ja już o tym.

Miłość to jedyna siła, która zmienia wroga w przyjaciela. Poniedziałek, 22 grudnia 2014. Niemożliwe, a jednak! Kochani przepraszam, że znowu mnie tak długo nie było, ale naprawdę nie sądziłam, że studia zajmują tyle czasu! Wszyscy mówili mi, że to taki czas, gdzie będę miała czasu tyle, że nie będę wiedziała co robić, a tutaj niespodzianka. Tutaj macie fragment, tego co pojawi się pewnie w Wigilię, albo święta. Draco możesz mi powiedzieć, co się stało? Naprawdę myślisz, że nie próbowałam zrobi.