Kiedy wyszliśmy na zewnątrz, ogarnęło mnie dziwne przeczucie, że wydarzy się coś złego. Powietrze było bardzo gęste, na niebie zbierały się burzowe chmury, a wiatr wydawał groźne, świszczące pomruki. Wcisnęłam nos w szal i zgarbiłam się lekko. Kacper, jak zwykle z rękoma w kieszeniach, ruchem głowy nakazał mi, żebym ruszyła. Spojrzałam w niebo, czując jak kropla deszczu opada mi na policzek. Zaczyna padać - powiedziałam cicho, a Kacper wzruszył ramionami.

Sobota, 5 lipca 2014. Gdy wampirzyca wbiła wzrok w dziewczynę jej oczy były już zmienione. Źrenice rozszerzyły się do granic tęczówek, a białka zabłysły przerażającym szkarłatem.

Chciałabym znać Wasze ogólne opinie na temat tego opowiadania, czy czegoś było za dużo, czy czegoś w nim zabrakło, jak Wam się czytało rozdziały itp. Pomoże mi to bardzo w pisaniu kolejnych. Dziękuję Wam za wszystkie komentarze jakie zostawiliście, były na prawdę pomocne i podnoszące na duchu, kiedy zaczynałam powątpiewać w sens pisania tej historii.