هر چه می خواهد دل تنگت بگوی. سه شنبه شانزدهم تیر ۱۳۹۴. خواب دیدم ستاره ای آروم. لب دیوار سرد کوچه نشست. باد اومد ستاره رو انداخت. تکه تکه دل ستاره شکست. خواب دیدم که کوچه تاریکه. دست شب رو گلوی مهتابه. همه ی خونه ها درش قفله. شهر خاموش و مرده در خوابه. خواب دیدم که قفل خونه شکست. دزد شب پیرهن سفیدمو برد. چراغ خونه توی دستاش بود. یه نفس روشنایی اونو خورد. خواب دیدم که باز بیدارم. خسته و گیج و گنگ و حیرونم. خواب و بیداری رو نمی فهمم. هیچی از هیچ کدوم نمی دونم. شبا از ترس خواب بیدارم. روزای من همون شبه انگار.

Of what it means to lnow just who I am. But no one ever seems to understand. I need to try to get to where you are. Could it be, your not that far. I need to find you.

که مهدیه اسم مکان است. و من منتظر می مانم. مهدیه اسم زمان خواهد بود. خلاصه اینکه من یه طلبه هستم از نوع بی ادعاهاش! حالا شما هرچی میخواید حساب کنید! اللهم احفظ قائدنا الامام الخامنئی. دل دل نکن برو! .