Darling will we meet again? Wtorek, 18 sierpnia 2015. Otworzyłam na oścież drzwi psychiatryka. Po poprzednim razie, wiedziałam, gdzie się kierować. Przywitałam się z recepcjonistką i przeszłam przez zaciemnione drzwi, w głąb korytarza. Weszłam w znajome mi drzwi, lecz nigdzie nie zastałam ani Louisa, ani innej żywej duszy. Zdziwiona wróciłam do recepcji i czekałam aż młoda kobieta zakończy rozmowę. 8212; usłyszałam piskliwy głos blond piękności, o bladej karnacji.

Jak to jest cierpieć? Nie chcesz wiedzieć. Miłość to nic dobrego, ale chcę spróbować. Chciałam, ale nie mogłam. Podobno chcieć to znaczy móc, ja nie mogłam. Może nie było warto marnować swojego zdrowia, ale nie dałam rady się uspokoić. Wystarczyło mi usłyszeć jego głos, a poczułam się lepiej. Potrzebowałam kogoś, tego byłam pewna.