Thursday, April 2, 2009. دست هایم پر تردید و خطا. ماهی کوچک و بازیگوش ایمانم. دم به دم می لرزد. که اگر با تو نبود. در دلم گم می شد. می سرید و می رفت. و چه اندازه مرا بی کسی و تنهایی. در اتاقی تاریک و نا پیدا می آزرد. می سپارم به تو ای همه خوبی. همه ی ایمانم به تو را. که گر لحظه ای از من روی برگردانی. تا ابد پرسه زنان خواهد ماند. که گر لحظه ای جدایی باشد. ز ریسمان استوارت دستهایم را. ترس و تردید و خیال. سایه می افکند بر خاطر من. که ز روشنی بی پایانت.

Tuesday, January 4, 2011. که این فرصت نره از دست. که این احساس زیبا هست. هنوزم می شه عاشق بود. تو باشی کار سختی نیست. بدون مرز با من باش. اگر چه دیگه وقتی نیست. تو از چشمای من خوندی. که از این زندگی خسته ام. که از مرگ هم نمی ترسم. Monday, June 15, 2009. این وضعیت عوض می شه. زیر پای تک تک بچه هامون مین بود. امید یه نفس راحت کشیدن تباه شد.