Niedziela, 2 sierpnia 2015. 15-17 maja, pisał Jake. Kiedy otworzyłem oczy o mało co się nie roześmiałem z powodu beznadziejnej sytuacji w jakiej się znalazłem. Noga w którą oberwałem powoli się goiła, jednak nadal bolała jak diabli, podobnie jak ramiona przypięte do kamiennej ściany nad moją głową. Dziewczyna miała ciemne włosy sięgające połowy pleców i jasne oczy. Usta pociągnięte czerwoną szminką wygięte były w radosnym uśm.

Zacznę od tego, że strasznie za Tobą tęsknię. Pilnie potrzebuję z kimś pogadać i wiem, że tylko Ty postarasz się to zrozumieć. Jeszcze przez parę tygodni nie będziemy się widzieć, więc muszę Ci to wszystko napisać. Nie lubię przelewać myśli na papier, ale nie mam innego wyjścia. Nawet nie wiesz, jaką ochotę mam z nim porozmawiać. Ale porozmawiać! Że poderwie nową nauczycielkę. Ale gdybyś ją zobaczyła! Figura gwiazdy filmowej, tak samo twarz! Niedługo się odezwę i całuję.

Jak to prawie cztery tygodnie? To niemożliwe, Alanowi musiało się coś pomylić. Nie mogła tyle czasu spać. A jednak - odpowiedział przyjaciel. Miał ponurą minę, jego też nie zadowalał ten fakt. Nie - nie mogła w to uwierzyć. To skoro tyle tu leżała czemu nikt nie potrafił jej pomóc? Podszedł do niej i pomógł z powrotem dotrzeć do łóżka. Nikogo oprócz nich nie było w Skrzydle Szpitalnym. Co masz na myśli? Nie zniosłabym tego, co jeśliby odk.

Przyjaźń krok po kroku przeradza się w miłość. Minęło już kilka dni, a ja wciąż jestem przykuta do tego niewygodnego łóżka w Skrzydle Szpitalnym. Mam już tego po dziurki w nosie. Wytrzymaj jeszcze troszkę, kochaniutka. Gdyby nie to, że Dumbledore zakazywał używać na mnie jakichkolwiek zaklęć, a lekarstwo podane przez naszą pielęgniarkę nie działało, już dawno mój nos wróciłby do normy. Byłem pod działaniem Imperiusa - mruknął niechętnie Ślizgon.