Sobota, 28 lipca 2012. Największym szczęściem jest dać szczęście drugiej osobie. Rozdział pisany z punktu widzenia narratora. Siedemdziesiąte Czwarte, Siedemdziesiąte Piąte Głodowe Igrzyska minęły. Przeprowadzka do Trzynastego Dyskrytu, bunt, rebelia, wojna, powrót do zniszczonego Czwartego Dyskrytu, to wszystko minęło i nastały spokojne czasy bez Igrzysk i bez prezydenta Snowa. Drzwi pokoju uchyliły się delikatnie i wkroczyła do ni.

Jestem zdziwiony, gdy już drugi tydzień wędrówki nie słychać wystrzału z armaty. A jeszcze bardziej się dziwie tym, że organizatorzy nie chcą nas do siebie zbliżyć. Może chcą przedłużyć Drugie Ćwierćwiecze Poskromiania? Taka okazja trafia się co 50 lat, więc czemu by jej nie wykorzystać? Widzę przed sobą Maysi. Klęczy przy jakimś krzaczku z jagodami. Zbiera trutki do swoich strzałek. Skąd wiesz, że są trujące? Nie przypominaj mi. Do teraz nie mogę się pozbyć tego uczycia.

Wtorek, 22 kwietnia 2014. Jeśli już mówimy o pięknie to mas.

Drodzy państwo, a oto i Suz Peterson, tegoroczna trybutka Siódmego Dystryktu! Wrzeszczy prowadzący i niemal wyrywa mi rękę z barku, unosząc ją gwałtownie do góry jakby w geście zwycięstwa. Potem prowadzi mnie na fotel. Ale najlepiej byłoby zacząć od początku. Tak Myślę, że tak. Zapewne już wiesz, jak mam na imię. Nie mogę nie przyznać ci racji, Suz. Jednak nie po to tu przyszedłem.

Czy naprawdę było warto? Pieniądze. Ale czy naprawdę było warto? Clove, odpowiedz sobie teraz szczerze. Nie, nie było warto. Myślałam, że jak usunę swoją słabość to będzie mi lżej. To Cato naprawdę mnie kochał, dbał i tylko on miał prawo wygrać. A nie ja, bezduszna egoistka.

Szczerze mówiąc, to nie wiem, jakie odniesienie ma owa piosenka do treści samego posta, ale mam wrażenie, że nastrój ma odpowiedni. Na samym początku powinnam Was przeprosić, wszystkich razem i z osobna oraz podziękować tym, którzy byli z Aino, Simone i Raymondem od początku. Środa, 27 lutego 2013. Co słychać u Ilmariego? Nie mogę nie wspomnieć o twojej wspaniałej matce. Tyyne, z jej niezłomnym charakterem, od razu zdobyła popularność wśród sponsorów. Dobra, już wszyscy wiemy, dla.

Wybaczcie za ten marny wstęp, ale, no cóż. jestem słaba w pisaniu rozpoczęć. W każdym razie mam wam coś bardzo ważnego do powiedzenia, co pewnie większość z was zasmuci. Czuję do niego pewną niechęć. Tak jakbym chciała coś napisać, ale nie mogła, bo wiem, że to co tu napiszę, będzie strasznie drętwe. Po prostu nie potrafię stworzyć czegoś, co z góry skazane jest na moją samokrytykę. Teraz przejdę do tej części, za którą pewnie większość z was mni.