روز یکبار یادی از رفیقت بکن که اگه مرده بود به چهلمش برسی. خاطرات هکتور پیرام و همه چیز دیگر. سه روز که مادر بزرگم فوت کرده بود. خونوادم می خواستن برن قبرستون. خلیا گریه و زآری می کردن. هر طرف که نگاه می کردی یکی گریه می کرد. دلم گرفت گفتم بهتر از این جو خارج بشم. همینطور که قدم میزم رفته بودم تو فکر. که یدفعه به خودم اومدم. دیدم خیلی از قبرستون دور شده بودم. اونقدر دور که ادم رو شکل چوب کبریت می دیدم. هوا خیلی گرم شده بود.

امید است که سال جدید برایمان کرداری نیک گفتاری نیک پنداری نیک به ارمغان آورد.