این روزها دلم اصرار دارد فریاد بزند! من جلوی دهانش را می گیرم. وقتی می دانم کسی تمایلی به شنیدن صدایش ندارد. خفقان گرفته ام تا آرامش اهالی دنیا. سلم به همه ابجی و داداشا. عکسا چون حجمشون بالا بود و اپلود نمیشدن. حجمشون کم کردم که کیفیتشون یکم اومده پایین. تنهایی این نیست که هیچکس اطرافت نباشه! .

این روزها از دریچه ی قلبم آتشی خشمگین شعله ور شده زبانه می کشد و بالا می آید! دلیلیش را خوب میدانم. توی بی رحم! اما آنقدر دوستت دارم که روی آتشم از خاک وجودم میریزم. شاید خاموش شود! خاموش می شود. دلم هوای سفر به دیار عاشقان را کرده است! کوله بار سفر را بر بسته ام شاید همین روزها.

Thursday, September 16, 2010. We hardly slept and I was terrified every time I woke up that I had missed the alarm so I really was sleeping for about 15 minutes at a time. Needless to say I am Exhausted today. I wish I could take this away.