Mo share khotbah minggu ini. Setelah 3 minggu berturut turut gak ke gereja, kadang emang gak sempat, kadang emang gak bisa bangun abis bergadang semaleman. Kalau seandainya nenek ini punya sebatang coklat, kira kira cucu yang mana ya yang bakal dapet coklatnya. Nah khotbah kemarin ditutup dengan ilustrasinya yang bagus menurut gua hehe. Gini ceritanya, ada seorang anak bernama tolil, nah, anak ini suka sekali be.

Lupa, kalau ada blog nya. Dahulu saya pendosa, sekarang sedang belajar untuk tidak banyak berdosa supaya nanti tidak berdosa.

Friday, December 4, 2015. Finally, saya bisa menulis lagi setelah sekian lama hilang sementara untuk fokus dengan pekerjaan.

6 - دست های بی بخار کرم زده. زبانش را بیرون آورد و خیره به دیوار فکر میکرد. دلش, بی تاب و خسته با هر دم و بازدم تپش ها را میشمرد. درها را قفل کرده, میگفت که جذام گرفته است. میگفت که لب و لوچه اش آویزان, بدنش از کرختی به زمین میکشد. درددلش که باز میشد, آسمان و زمین را بهم گره میزد. از آن گره های کور که با هیچ دستی باز نمیشود. ذهنش مچاله شده, کف زمین افتاده بود. خودش که میگفت این فقط کاموایی است که نا مرتب بودن اتاقش موضوع را بی اهمیت میکند. سرش را بین دستانم گرفتم و قرصی به دستش دادم. حتی او هم فرار میکند.