Είναι τόσα πολλά αυτά που γεμίζουν τη σκέψη μου όλο αυτό το διάστημα, όπως είμαι σίγουρος ότι απασχολούν και όλους μας. Δεν χρειάζεται να παρακολουθεί κανείς τηλεόραση ή twitter. Το βιώνει, στην καθημερινότητά του, στην τσέπη του, στην αύρα. Δε χρειάζεται κάποιος να δει τις ειδήσεις και τους απειλητικούς τίτλους των εφημερίδων. Δε χρειάζεται να σκρολάρει στο timeline του twitter. 8211; Πόσο μικρό κράτος είσαι όταν ξόδεψες τόσο χρήμα και απορρόφησες τό.

Pour le tirage au sort.

Our lives dictated by tradition, superstition, false religion. Ο ανήφορος τώρα αρχίζει, αλλά είναι ωραίος ανήφορος. Γιατί αυτή τη φορά είμαι εγώ. Κι έκανα το καλύτερο δώρο στον εαυτό μου. Δυστυχώς δεν είμαι μια από τις ευτυχισμένες νικήτριες. Όπως καταλάβατε, το ξανα-ανοίγω σιγά -σιγά το παλιομάγαζο. Τύπωσα, έδεσα, κατέθεσα. Ακόμα κι αν το μετά είναι αβέβαιο. Πολυ καλυτερο απο το Telephone θα ελεγα.

Το συναίσθημα του να μην ανησυχείς. Απόσπασμα από το We Are Not Ourselves.

Is licensed under a Creative Commons Attribution-Non-Commercial-No Derivative Works 3. Based on a work at gkriniaris-podcast. Επεισόδιο 15ο - Από νησί σε νησί. Tuesday, 7 April 2009. Επεισόδιο 15ο - Από νησί σε νησί. Ελπίζω να σας αρέσει! .

Τρίτη, 18 Αυγούστου 2009. Τελευταία νιώθω σα να είμαι στο διάδρομο του γυμναστηρίου. όταν κάθομαι, δε κάνω ΤΙΠΟΤΑ απολύτως. Ρία, μα καλά πως γίνεται να μη σου άρεσε το Λονδινάκι; Επιεικώς απαράδεκτη! Να ζητήσω και επίσημα συγγνώμη που δεν κατάφερα να σας συναντήσω από κοντά. Τρίτη, 21 Ιουλίου 2009.