Obudziłam się z bólem głowy. To wszystko było spowodowane wieczornym płaczem, którego niestety nie mogłam powstrzymać. Czasem nie wiem jak mam radzić sobie z problemami. To wszystko, to całe życie przytłacza mnie wielkim kamieniem do ziemi i nie pozwala swobodnie oddychać. Powiedziałam podnosząc słuchawkę i przystawiając ją do ucha.

Nie marudź tylko idź w tej chwili. Harry podszedł do dziewczyny stojącej obok niewielkiej fontanny na środku placu. Miała najbardziej niebieskie oczy jakie kiedykolwiek widział. Była, taka delikatna, taka inna. Przybliżył się do niej próbując się uśmiechnąć, jednak zdobył się tylko na lekk.

Włączcie TO dla lepszego czytania. W życiu jest cholernie ciężko. Masz kogoś a drugiego dnia już tego kogoś może nie być. Ale taka jest rola Boga. To wszystko jest ustalone odgórnie i jeżeli ma się tak stać to tak będzie i nikt na to nic nie poradzi. Minęły dwa lata odkąd nie ma z nami Jade. Ciężko było mi sobie z tym poradzić, a jeszcze ciężej dopuszczałem do siebie myśl, że będę musiał sam wychowywać syna, ale to dzięki niemu się z tym pogodziłem.