Zamanı çoktan gelmiş bir söz. Sert bir dönüş ile yazmaya kaldığım yerden devam ediyorum. Neden mi öyle söyledim? Bugün bir tweet attım; belki gerçekten canıma tak etmişti, belki de artık tükenmiştim diyecek sözüm kalmamıştı bilmiyorum.

Sus kızım,yapma oğlum diye tek tek uyarmam mı gerek ama? 25 Haziran 2015 Perşembe. Hayatlarımız ne normalize edilebilecek kadar sakin ne de görmezden gelinebilecek kadar küçük. Bugün yaşadığımız her şey bizi biz yapmaktan çok bizi sizsizleştiriyor. Allahım ne kadar deniz sekilik cümleler. Alt tarafı flütçü bir şoparla takılıp uyuşturucu batığına saplanmaktan başka ne gördü? Bugün kendimle yüzleştim. Ne kadar sahte ne kadar kolay bir insan olduğumu küçük bir maratonun ardından öğrendim.

30 civarı, yani karanlık tünelin ucundaki aydınlığın görülme saatiydi. Fulden oldukça yorulmuş, bir o kadar da örselenmişti.