Hij komt er aan, de herfst. Je voelt het aan alles. De ochtendlucht is koel en vochtig, er hangen van die lange spinnendraden tussen de planten, waar je dan met je gezicht door heen loopt. De planten in de tuin verkleuren, hier en daar begint er zelfs al blad te vallen. Maar, en dat is het mooie van de seizoenen, er komt altijd weer een eind aan. Ik zou ze daarom niet willen missen.

Wie mij zowat dagelijkse door regen, weer en wind ziet zwoegen op mijn fiets, vermoedt waarschijnlijk niet dat ik eigenlijk helemaal niet van fietsen hou. Daarom deed ik me een poosje geleden een nieuwe fiets cadeau. Deze maand hou ik dankzij mijnkorteritten. Eindelijk eens netjes bij wat die dagelijkse inspanning allemaal oplevert.

Het punt is dan nl. dat als je vast loopt niet verder kunt. a de steun thuis is alles toch gelukt. 23eind goed al goed! Donderdag 9 september 2010.