Piątek, 19 grudnia 2014. Kiedyś zastanawiałam się, jak sobie poradzę. Teraz myślę, że bez pisania opowiadań nie byłabym tą samą osobą. Na lepsze, gorsze? Nie mnie to oceniać, ale dziękuję, bo bez Was odeszłabym po opublikowaniu pierwszego rozdziału. Zdziwiłam się, gdy zobaczyłam, że dalej odwiedzacie tego bloga i komentujecie go.

Takim oto sposobem krąg się zatacza, a ja nic nie robię, bo nie mam na to czasu. Każdy blog, jaki mam, przestanie funkcjonować. W maju, dokładnie pierwszego. Z nowymi rozdziałami, oraz z kilkoma nowymi blogami i. THE FUTURE SOUNDS LIKE US. DO NOT BE AFRAID, JUST ACCEPT IT.

Powinniśmy wstawać - zauważyła blondynka, kreśląc palcem kółka na torsie Brewera, gdy po dwóch godzinach było po wszystkim. niemożliwy - westchnęła, gdy chłopak zaczął pieścić jej piersi. No wiem - mruknął i delikatnie musnął usta drugiej połówki. Chcąc, nie chcąc, ubrali się, a po kilkunastu minutach byli w drodze do Domu Mody. Zapomniałem zapytać, kim jest ten cały Ricky - zauważył Brewer, na chwilę odrywając wzrok od jezdni.

O1xo5 Enemies appear out of nowhere. Spokojnie, Owen - mruknęła Henrietta. - Nic się przecież nie dzieje, panna Crawford jest siostrzenicą panny Jones. Siódma dwadzieścia siedem, nie jest źle - stwierdziła i schowała go z powrotem. Udała się do swojego nowego miejsca edukacji. Po drodze rozglądała się dookoła i obserwowała jak wiecznie słoneczne Mia.