Spoglądam na Nialla, niedowierzając. Obserwuję Go, lustruję Jego twarz. Nie, to jest niemożliwe. Oddycham niespokojnie, kręcę głową zszokowana minionymi wydarzeniami. Przeziębisz się - mówi, zmieniając temat. Zranilam Go, ciągle kogoś ranie. Kim ja właściwie jestem? Co ja sobie, do cholery, wyobrażałam? Dlatego chciales Ja gdzies zabrac? Tak - odpowiada, bez zbędnych zastanowien. Wzdycham gleboko, zastanawiajac sie jaki jest sens tego wszyst.

Niedziela, 24 lutego 2013. Hejhej, jest i część 6, wiem zapewne już nikt mnie nie czyta, zresztą co sie dziwić, nie dodaje już zbytnio. Nie będę się tłumaczyć, że nie mam czasu, po prostu tak teraz w moim życiu jest, że niewiele mogę robić.

Westchnęłam, lekko podnosząc się do pozycji siedzącej. Wygładziłam lewą dłonią białą bluzkę, a prawą przeczesałam kosmyki moich rudych włosów. Podążyłam wzrokiem na ścianę, która była pomalowana na odcień wrzosu i popatrzyłam się na kalendarz, wiszący na niej. To już ponad trzy miesiące. A wszystko pamiętam jakby to było wczoraj. Nie, stój, wróć. To nadal tak cholernie boli. A może po prostu mu się znudziłam? Był taki za.