اشک آن شب لبخند عشق ام بود. قصه نیستم که بگویی. نغمه نیستم که بخوانی. صدا نیستم که بشنوی. یا چیزی چنان که بدانی. یا چیزی چنان که ببینی. ميلاد آن که عاشقانه بر خاک مرد. نگاه کن چه فروتنانه بر خاک میگسترد. آن که نهال نازک دستانش. و پیش عصیانش. آن کو به یکی آری میمیرد. نه به زخم صد خنجر. و مرگش در نمیرسد. مگر آن که از تب وهن. که طلسم دروازهاش. کلام کوچک دوستیست. انکار عشق را. چنین که به سرسختی پا سفت کردهای. اعتراف را چنان به فریاد آمد. رخسارهیی که توفاناش. آن که در کمرگاه دریا.