Jedna dusza, w dwóch ciałach. Pomimo wielu przeszkód znaleźli drogę do szczęścia. A znakami które ich to tego kierowały byli oni sami. Byli ze sobą długo i będą jeszcze dłużej. Dziś jest ten dzień, kiedy stają się jednością. Dziś jest ten dzień, kiedy można nazwać ich państwem Horan. Nie umrze, będzie w nas zawszę. Nie możemy jej zniszczyć, ona zawsze o sobie przypomni.

Poniedziałek, 6 maja 2013.

Ona się boi, on nie ma czasu, ale oboje potrzebują czułości. To miał być czysty układ, bez uczuć i zobowiązań. Jednak jak długo można udawać? Co się stanie, kiedy pomiędzy tą dwójką zrodzi się uczucie, które nie powinno? Piątek, 9 stycznia 2015.

Dziewczyna, która pokazał mu inny świat. Dziewczyna, która nie pokazywała że cierpi. Dziewczyna, która wygrała walkę, choć wszyscy twierdzą że jest zupełnie odwrotnie. Dziewczyna, której chciał pomóc. Nie zawiódł, pomógł jej. Choć zabrakło dwóch prostych słów. Słów, które siedziały w nim ale bał się ich powiedzieć. Dwa słowa, a tak wielkie znaczenia. Teraz żałuję, ale nie ma czego. Ale pamięć o niej zawsze pozostanie. Każda historia ma swoje zakończenia. Z reguły jest to dobre zakończenia.

Poniedziałek, 21 stycznia 2013. Po upływie czasu, którego nie potrafiłem zliczyć, stanąłem na niewielkiej polance. Równo skoszona trawa przyodziana była w krople zimnej, porannej rosy. Przede mną wznosiła się szczerozłota brama, przez którą przeplatały się gałązki soczystego winogrona. Ogromne wrota oświetlane były długimi, ciepłymi promieniami wschodzącego słońca, przez co błyszczały we wszystkie strony.