و تنم ببری با هشتاد ضربه شلاق. حرف که می زنی انگار. سوسنی در صدایت راه می رود. می خواهم صدایت را بشنوم. که به یکباره پرواز می کنند. چون صدای اذان در سپیده دم. چون راهی که به خواب منتهی می شود. چون آخرین بسته ی سیگار در تبعید. تو نیستی و هنوز مورچه ها. شیار گندم را دوست دارند. و چراغ هواپیما در شب دیده می شود. هیچ قطاری وقتی گنجشکی را زیر می گیرد. از ریل خارج نمی شود . و من گوزنی که می خواست. با شاخ هایش قطاری را نگه دارد.

در من ترانه های قشنگی نشسته اند. انگار از نشستن بیهوده خسته اند. انگا ر سالهای زیادی ست بی جهت. امید خود به این دل دیوانه بسته اند. ازشور و مستی پدران گذ شته مان. حالا به من رسیده و در من نشسته اند . کاش بدانی که من برای. عمر در قفس گذشته ات. زخم به دل نشسته ات.

عجب معادله ي پيچيده ايست. لبریزم از آن چه نبود. هر آنچه در دل می پرورانم برداشت ندارد و هر آنچه برداشت میکنم کشت دلم نیست. به دنبال عشق از دست رفته ام. تمامی ندارد این لحظات تنگ.

آقا معلم کلاس پنجم ابتدایی. دست نوشته های یک معلم جنوبی. حیات خلوت یک خانم معلم. مهر ماه ماه خاطره ها. یادش بخیر معلم مان چه خوب گفت و چه زود به حرفش رسیدیم. یادش بخیر معلم های مهربان و دلسوز همچون پدر دلسوز و مهربان بودند که یادشان همیشه در خاطرمان می ماند.