Najgorsze jest to że następnego dnia on dalej był wobec mnie zimny i oschły. Choć w sumie ja wcale nie byłam lepsza. No, ale co miała bym być dla niego miła? Później było tylko gorzej. Może lepiej mu powiem? Tak chyba najwyższy czas. Wybiegłam na dwór żeby pogadać z Niallem. Wszystkie mięśnie odmówiły mi posłuszeństwa, nie miałam siły chodzić. Warknął w moją stronę chłopak.

Nawet nie wiesz dokąd zmierzasz. Że musisz iść na przód,. Choć zagadką jest dla Ciebie to,. Nigdy nie się nie zatrzymujesz. Starasz się biec prosto,. Choć droga ma zbyt wiele zakrętów. Nie zwracasz uwagi na nic, co cię otacza. Jesteś marionetką w rękach rutyny,. Niczym wampir wysysającej śmiech z Twojego życia. Gasnąca wraz z ostatnim promieniem słońca,.

Hej ale ja nie chcę twojej bluzy. - powiedziałam i już chciałam ją oddawać ale powstrzymał mnie jego cudowny głos. Nie musisz mi jej oddawać przecież to prze ze mnie mas teraz ubrudzoną swoją bluzkę. - powiedział i już chciał się oddalić z łazienki ale powstrzymałam go moim głosem. Dobra może zaczniemy od początku. Jestem Victoria ale znajomi mówią do mnie Tori. - przedstawiłam się i zobaczyłam u chłopaka przepiękny uśmiech na twarzy. Nie znasz zespołu One Direction? Ta ale chyba pomy.