Przez ostatnie dwa lata moich codziennych podróży pociągiem, przyzwyczaiłam się do ludzi, którzy ze mną jeżdżą. Z niektórymi się witamy, zamieniamy kilka słów, z innymi wymieniamy uśmiech lub skinięcia głową. Niektórzy po prostu są i jeżdżą obok. Mina trochę obrażona, lub kąciki pełnych warg zbyt opadają. Obie mamy zwyczaj wsiadać tylnymi drzwiami. siadamy więc na tyle blisko, że szybko zauważyłam, że książki często się zmieniają, ale towarzyszy im ta sama zakładka - fotografia .

Pisałem kiedyś, że sąsiad mi chyba źle życzy. Życzy mi źle na pewno. Zeznawał przeciw, chociaż, co on może. Ale wrażenie ogólne psuj Zaczyna mi przeszkadzać brak ogólnej sympatii; coś, czym gardziłem. On Czerwiec 17, 2009. On Luty 23, 2009. Wytrzymaliśmy ze sobą tyle czasu, prawdopodobnie dzięki tym kilku moim torom, tej nieoczywistości i niecodzienności. Temu, że wychodzę i wracam. Dzięki mojemu kalece też, choć Grind wkurwia się na niego i grozi, że mu skończy z tym kalectw.