Little Bird - Harry Styles FanFiction Tłumaczenie. Wtorek, 14 lipca 2015. Nigdy nie pozwolę ci odejść - wymruczał Harry - przenigdy. Jego dłoń głaskała moje włosy, ramiona mocno zaciskały się wokół mojego ciała, a usta były tak słodkie, gdy składał pocałunki na całym czole. Nie było słowa, aby wyjaśnić jak wielką czułam ulgę i wdzięczność, gdy wróciłam w jego ramiona. Tęskniłam za nim bardziej, niż moje serce mogło to znieść, bardziej niż za kimkolwiek innym.

W końcu jednak udało nam się znaleźć trochę czasu dla siebie. To co dzisiaj robimy? Zapytałam uśmiechając się do Zayna. Było przed południem, więc mieliśmy jeszcze cały dzień do dyspozycji. Masz na coś ochotę? Zostawiam tobie decyzję- uśmiechnęłam się. Co powiesz na tenis? Powiedział po krótkim zastanowieniu. Nigdy nie grałam, ale chętnie spróbuję. Chyba nie wiesz do kogo mówisz- wzięłam jedną z rakiet i pobiegłam na swoją stronę kortu. Co masz na myśli? Dobra zapom.

Enjoy the darkness - Justin Bieber Fanfiction. Niedziela, 16 lutego 2014. Mama ciężko pracuje by zapewnić nam wszelkie dobra i zrealizować upragnione zachcianki. Nie mogę narzekać na brak pieniędzy, o nie. Dużo dała nam spisana intercyza i alimenty. Równie dobrze mogłaby pójść na bezrobocie a my i tak mielibyśmy za co żyć i to takim trybem jak obecnie. Ale dobre - zawołałam, kiedy Maura obsługiwała zmywarkę.

Czwartek, 14 sierpnia 2014. Gniew targał każdą, nawet najmniejszą, cząstką jego ciała. Krew gotowała się w żyłach, a myśli krążyły wściekle po głowie. Gdyby tylko mógł, strzeliłby sobie kulkę w usta. nie, nie miał jej już. Ale miał Hanaa, jeśli tak można to nazwać. Jedyna dziewczyna, którą pokochał, zniknęła, uciekła od niego, zabierając ich córkę.

Następnego dnia obudziłam się po godzinie dziesiątej. Jak ci się spało, Grace? Usłyszałam pytanie z ust staruszki, która odłożyła swoje sztućce na porcelanowy talerz. Wszystkie oczy padły na mnie, wraz z zielonymi tęczówkami i nieśm.

Error - Louis Tomlinson vs Zayn Malik FanFiction. Poniedziałek, 8 sierpnia 2016. Końcóweczka coś na dole, co może, ale nie musi was zainteresować. 8222;Życie jest zbyt krótkie, aby pić niedobrą herbatę, czytać złe książki i marnować czas na ludzi, dla których gówno znaczymy. Siedziałam w salonie z moim nowym laptopem na kolanach i powoli wychodziłam z siebie. Dzięki za pamięć, Jo. Był wysokim, nawet umięśniony.

Odwróciłam się do tyłu gdzie zobaczyłam czarny T-shirt. Zamrugałam kilka razy, aby odzyskać wzrok, gdy usłyszałam coś. Coś jak krople deszczu? Jestem już tym zmęczona, po prostu chcę iść do domu bardziej niż cokolwiek innego. Więc gdzie i- - zaczęłam, lecz on przerwał mi kładąc palec na swoje wargi. Dowiesz się tylko musimy już iść - powiedział swoim miękkim ochrypłym głosem. Ale jak będziemy szli skoro pada deszcz? Spacer w deszczu - powi.

Nie mam żadnego cholernego pojęcia co się wokół mnie dzieję. Dlaczego to piszę, dlaczego choćby weszłam na tego bloga? Wiem tylko, że wróciło zbyt wiele wspomnień i właśnie topię się w swoich gorzkich łzach. Jeśli to czytasz to widzę tylko 2 powody. 1 Ty na prawdę mnie kochasz oraz tego bloga, choć wkurwiam cię do nieprzytomności nic nie dodając i łamiąc obietnice.