گم شده ام میان خطوط خسته ی کاغذ. میان دریایی که شن های ساحل را دست می کشد. میان هجوم شهاب های مست. ایستاده ام به امید آنکه دستی پنجره ام را به روی آشنایی بگشاید. در کنار دریای دلم و باران چه سرمستانه نبض هق هقش را در زلال آب ها رها می کند. زیر هجوم درد قد خمیده ام. و خسته ام از امید های واهی.

کربلایی دگر رخ دهد که بی شک بسیاری از ما لعن کنندگان قوم کوفه راهی را. خواهیم رفت که آن روز آنها رفتند و بی شک بسیاری از ما مفسرنویسان قران و نماز. شب خوانان همان کاری را خواهند کرد که آن از خدا بی خبران با حسین بن علی در دشت کربلا کردند. او دعوت به آمدن نکرده است! .

به نام خدایی که داشتنش جبران همه نداشتن هاست. قرار شده بود وقتی بابات رفت مسافرت ما بیایم خونتون. مسافرت بابات افتاد عقب تا اینکه مامانت زنگ زد و گفت که یه روزو تعیین کنیم بیایم اونجا. یه روز که من کلاس نداشتم ما هم برا اولین بار اومدیم خونتون. کل خونه با کارای هنری مامانت پر شده بود. پر از مجسمه و نقاشی و. واقعا خیلی قشنگ بودن! مامانم که فقط دور خونه میچرخید و نگاشون میکرد. تقریبا سه ساعتی اونجا بودیم تا شب شد. منو تو هم یه کوچولو باهم حرف زدیم! حوصله تو پارک نشستن.