و باز مثل هر روز گل بانوی آفتاب. تا نگاه میکنی وقت رفتن است . دیشب هر چی نشستم فکر کردم دیدم چند وقتیه دستم به قلم نمیره و آخرین چیزی که خودم. نوشتم شاید مال پارسال باشه . اگرم بخوام هی از این و اون چیز میز بنویسم که دیگه اینجا مال من نیست . مال دیگرونه! از وقتی هم که قالب وبلاگو مجبور شدم عوض کنم این وبلاگ واسم غریبه شد و دلم باهاش نیست. جایی هم که دلم باهاش نباشه موندن توش فایده نداره . این شد که از صبح خروس خون بقچمو جمع کردم گذاشتم گوشه اتاق . یه دستی هم به سر و گوش ا رسیام کشیدم و جفتش کردم دم در.

This humble memoir is dedicated to every single person who despises me without even knowing my name. Saturday, February 19, 2011. 10 and 10 frankies list of love and hate.

تمام شب را نخوابیده ام . حتی فکر خواب هم دیگر دیر است. تمام روز را در انتظارت بودم . وقتی که با تو تنها هستم . این روزها مهمترین درگیری ذهن من تو هستی دوست داشتنی ترین موجود دنیا برای من. کاش تو دنیا سلامتی برای انسانها یکسان بود کاش هیچوقت هیچ بیماری نبود. خودش منو برد هر جا دلش خواست .